Αμαρτία, τι είναι; Συχνά ακούμε τη λέξη αμαρτία, αλλά τι ακριβώς είναι; Και πως επηρεάζει εσένα και εμένα; Μήπως είναι μια έννοια που χρησιμοποιούν οι θρησκευτικοί ηγέτες για να μας τρομάζουν; Ή είναι κάτι αληθινό; Σε αυτή τη σύντομη μελέτη θα κοιτάξουμε μερικές πτυχές αυτού του σημαντικού θέματος.
Αμαρτία – το μη άρτιο
Αν ρωτήσεις τον μέσο Έλληνα θα σου πει, «εγώ είμαι καλός άνθρωπος, δεν κάνω κακό σε κανένα». Είναι όμως έτσι; Ασφαλώς όχι. Η κατάσταση της χώρας μας άλλωστε το μαρτυρεί. Η Γραφή μας λέει ότι ο κάθε άνθρωπος είναι αμαρτωλός.
Μη άρτιες συμπεριφορές
Ας δούμε τι σημαίνει αυτό στην πράξη. Πηγαίνεις στον μανάβη ή στη φρουταρία (όπως λένε στην Κύπρο) να ψωνίσεις. Ο μαγαζάτορας έχει «πειράξει» τη ζυγαριά να δείχνει 10% παραπάνω. Οπότε, ό,τι αγοράσεις, θα πληρώσεις 10% περισσότερο. Είναι μία μη άρτια συμπεριφορά που πηγάζει από μη άρτιο χαρακτήρα.
Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να κλέψεις τον συνάνθρωπο και οι περισσότεροι άνθρωποι το κάνουν κάποια στιγμή ή και τακτικά. Θυμάμαι που ταξίδευα με υπεραστικό λεωφορείο και ο νέος που πουλούσε τα εισιτήρια μου έδωσε κατά λάθος περισσότερα ρέστα. Όταν το συνειδητοποίησα λίγο αργότερα του τα επέστρεψα. Με κοιτούσε λιγάκι χαμένος. Του φάνηκε παράξενο ότι του επέστρεφα χρήματα γιατί πολλοί ίσως να τα έβαζαν στην τσέπη τους.
Θα σκεφτείς ίσως, και τι έγινε, μιλάμε για κάποια λεπτά ή έστω λίγα ευρώ. Στο μανάβη ή το λεωφορείο ναι. Σε άλλους κλάδους της ζωής όχι. Η ίδια μη αρτιότητα που κάνει τον μανάβη να κλέψει στη ζυγαριά ή τον πελάτη να μην επιστρέψει περίσσια ρέστα, κάνει μεγαλοεπιχειρηματίες να πληρώνουν άδικους μισθούς, εργαζόμενους να κάνουν όσες περισσότερες κοπάνες μπορούν, κυβερνήσεις να βάζουν άδικους φόρους, να εκμεταλλεύονται ασθενέστερες ομάδες, ή να κάνουν πολέμους.
Και ό,τι ισχύει με την κλοπή ισχύει σε κάθε άλλο τομέα ηθικής. Απιστία σωματική ή νοητική στις σχέσεις, θυμός, βία, λεκτική κακοποίηση, ψέμα και ημι-αλήθειες για να καλύψουμε ανάρμοστες συμπεριφορές. Η κοινωνία είναι γεμάτη από μη άρτιες συμπεριφορές.
Πηγή της αμαρτίας – το εγώ
Ο ψεύτης καταδικάζει τον αθώο, και αθωώνει τον ένοχο, τις περισσότερες φορές τον εαυτό του. Ο μοιχός βάζει τις δικές του σαρκικές επιθυμίες πάνω από την ιερότητα του γάμου, και της πίστης του στη σύζυγο. Αυτός που είναι θυμώδης πληγώνει ανθρώπους για να ξεθυμάνει από τη δική του συσσωρευμένη πίεση ή άγχος.
Αν το καλοσκεφτείς, η αμαρτία είναι στην ουσία η πηγή όλων των δεινών της ανθρωπότητας.
Τι πήγε στραβά;
Ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα αρτιότατους. Ήταν τέλειοι και σωματικά, και διανοητικά, αλλά και πνευματικά, δηλαδή δεν υπήρχε ίχνος κακίας ή εγωισμού μέσα τους. Είχανε πλασθεί άλλωστε, «κατ’ εικόνα Θεού και καθ’ ομοίωση Θεού», αγνοί όπως ο Θεός.
Το πρόβλημα ξεκίνησε στη γη όταν ο διάβολος, με τη μορφή φιδιού, ξεγέλασε τους πρωτόπλαστους και έφαγαν από τον απαγορευμένο καρπό. Ο καρπός δεν είχε δηλητήριο ή κάτι παρόμοιο. Απλά ήταν θέμα προσήλωσης, σε ποιον θα ανήκαν και ποιον θα ακολουθούσαν. Ο Θεός είπε «μην φάτε». Ο διάβολος είπε «φάτε».
Επιλέγοντας να φάνε έδωσαν στην πράξη ψήφο εμπιστοσύνης στον διάβολο. Και από την στιγμή που ο Θεός είχε θέσει τους πρωτόπλαστους κυρίαρχους στη γη (Γένεση 1:28), ο Αδάμ ουσιαστικά έδωσε την κυριαρχία στον διάβολο. Γι’ αυτό και στη Γραφή ο διάβολος ονομάζεται «ο άρχων του κόσμου αυτού» (Ιωάννη 12:31). Βέβαια, ο Θεός ως Δημιουργός είχε και έχει τον τελευταίο λόγο, άρχοντας όμως έγινε ο διάβολος.
Και όπως ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο «κατ’ εικόνα» Του, έτσι και ο διάβολος θέλει να αποτυπώσει πάνω μας την δική του αμαρτωλή εικόνα. Και το κατάφερε. Εν μέρει. Όλοι οι άνθρωποι, όντες παιδιά του Αδάμ και της Εύας κληρονομούν την ροπή προς την αμαρτία. Στον Ψαλμό 53:3 διαβάζουμε: «Όλοι πήγαν στραβά· μαζί έγιναν αχρείοι· δεν υπάρχει κανένας που να κάνει το αγαθό, δεν υπάρχει ούτε ένας». Και στην προς Ρωμαίους 6:23: «Όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού». Και η Γραφή μας λέει ότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, επειδή μας χωρίζει από τον Θεό, την πηγή της ζωής.
Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία ενός μη άρτιου κόσμου, ενός αμαρτωλού κόσμου. Και από μόνος του ο κόσμος δεν έχει ελπίδα.
Υπάρχει λύση;
1. Μέσα μας υπάρχει και το καλό
Μπορεί η αμαρτία να χαρακτηρίζει τη γη μας, αλλά ο Θεός δεν μας άφησε μόνους. Όταν οι πρωτόπλαστοι αμάρτησαν ο Θεός είπε στο φίδι: «θα στήσω έχθρα ανάμεσα σε σένα και στη γυναίκα, και ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της» (Γένεση 3:15). Αν και κληρονομούμε όλοι μία ροπή προς την αμαρτία, ο Θεός έχει βάλει μέσα μας αντιστάσεις και μία έμφυτη αγάπη για το καλό και αντιπάθεια προς το κακό.
Όταν συνειδητά επιλέγεις να κάνεις το σωστό, αυτή η έμφυτη αίσθηση του σωστού που μας έδωσε ο Θεός δυναμώνει. Η σωστή παιδεία και η οικογενειακή στοργή επίσης μας δυναμώνουν.
Στο σταυρό ο Χριστός πέθανε για τις δικές μας αμαρτίες. Που σημαίνει ότι όποιος πιστέψει στον Χριστό οι αμαρτίες του συγχωρούνται. Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα στο σχετικό άρθρο μας.
3. Το Άγιο Πνεύμα υπερνικά την αμαρτία
Όταν κάποιος πιστέψει στον Χριστό, ο Θεός δίνει το Άγιο Πνεύμα πλουσιοπάροχα. Το Άγιο Πνεύμα μας αλλάζει από μέσα προς τα έξω. Αφαιρεί την ροπή προς την αμαρτία και μας δίνει αγάπη για τη δικαιοσύνη. Αυτό ονομάζεται «αγιασμός». Αυτό δε γίνεται στιγμιαία, αλλά σταδιακά.
Η καλύτερη απόδειξη ότι κάποιος έχει το Άγιο Πνεύμα είναι μία καθαρή και ανιδιοτελής ζωή. Ο Παύλος εξηγεί: «O καρπός, όμως, του Πνεύματος είναι: Aγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια» (Γαλάτας 5:22).
4. Η Δευτέρα Παρουσία
Η αμαρτία θα χάσει και την τελευταία σταγόνα εξουσίας επάνω μας όταν έρθει ο Χριστός στη Δευτέρα Παρουσία. Τότε θα μας ελευθερώσει τέλεια από κάθε ροπή και θα οικοδομήσει έναν καινούριο κόσμο στον οποίο δεν θα υπάρχει αμαρτία.
Τι Πρέπει να Κάνω;
Όταν κατανοούμε τι είναι αμαρτία βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι. Η αμαρτία φέρνει θλίψη στον αμαρτωλό και στους ανθρώπους γύρω του. Και τελικά θάνατο. Ζήτα από τον Χριστό να σε ελευθερώσει. Και αποφάσισε να ζήσεις τη ζωή σου κοντά στον Χριστό. Αλλά να έχεις υπόψη ότι η τελική και πλήρης απελευθέρωση θα έρθει στη Δευτέρα Παρουσία την οποία προσμένουμε.
Αναγνωρίζοντας την πραγματικότητα της αμαρτίας, μπορούμε επίσης να είμαστε πιο πρόθυμοι αν συγχωρούμε τους συνανθρώπους μας, όπως ακριβώς είναι πρόθυμος να μας συγχωρεί ο Θεός.
Πες μας τη γνώμη σου για αυτό το άρθρο: Αμαρτία τι είναι;
Επιτροφή στην αρχική σελίδα.