Η σωτηρία – γιατί πέθανε ο Χριστός; Εισαγωγή
Τι είναι η σωτηρία από την αμαρτία; Γιατί πέθανε ο Χριστός; Ας δούμε ένα παράδειγμα από την καθημερινή ζωή.
Πριν πολλά χρόνια επισκεφθήκαμε κάποιους φίλους σε μια άλλη πόλη. Τα αδέρφια μου κι εγώ, μαζί με παιδιά από τη γειτονιά, αρχίσαμε να παίζουμε ποδόσφαιρο. Μου άρεσε το ποδόσφαιρο. Αρχίσαμε να κλωτσάμε την μπάλα και όσο περνούσε ο καιρός μπαίναμε όλο και περισσότερο στο παιχνίδι.
Καθώς παίζαμε, είδα την μπάλα να έρχεται προς το μέρος μου. Σημάδεψα καλά, έβαλα όλη τη δύναμή μου, και σούταρα όσο πιο δυνατά μπορούσα προς το αντίθετο τέρμα. Δυστυχώς, το σουτ δεν ήταν πολύ εύστοχο. Η μπάλα βγήκε από τον αγωνιστικό χώρο, πέρασε πάνω από τη μικρή αυλή ενός σπιτιού, και έσπασε ένα παράθυρο.
Ήμουν μικρός, ίσως δέκα χρονών. Φοβήθηκα πολύ. Τι θα έλεγε ο κόσμος; Πόσο θα κόστιζε να αλλάξουν το παράθυρο;
Ο πατέρας μου και ο πατέρας της οικογένειας που επισκεπτόμασταν είδαν τη ζημιά. Πήγαν και μίλησαν με την οικογένεια που ζούσε στο σπίτι και έλυσαν το πρόβλημα. Δεν ξέρω πώς, αλλά το έλυσαν.
Ο πατέρας μου με είδε ανήσυχο και χαμογέλασε. «Μην ανησυχείς,» είπε, «όλα είναι μια χαρά.»
Όλοι κάνουμε λάθη. Μερικές φορές, όλη η ζωή μας σε αυτή τη γη μπορεί να φαίνεται σαν ένα μεγάλο λάθος. Αλλά ευτυχώς, υπάρχει κάποιος που μπορεί να λύσει τα πάντα.
Σε αυτή τη μελέτη θα μάθουμε πως ο Θεός λύνει το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρωπότητας, το πρόβλημα της αμαρτίας. Θα δούμε τι είναι η σωτηρία.
1. Σε αγαπάει ο Θεός;
Και βέβαια!
«Ναι, σε αγάπησα με μια αιώνια αγάπη» (Ιερεμίας 31:3).
«O Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας» (Ρωμαίους 5:8).
Πολλοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν την αγάπη του Θεού. Αισθάνονται ότι είναι υπό όρους, ότι πρέπει να την κερδίσουν με καλές πράξεις και μια άγια ζωή. Μια άγια ζωή και καλές πράξεις είναι σίγουρα ευπρόσδεκτες. Ωστόσο, η αγάπη του Θεού δεν εξαρτάται από την απόδοσή μας. Ο Θεός μας αγαπάει επειδή είμαστε παιδιά Του, ανεξάρτητα αν η ζωή μας πάει καλά ή αν τα έχουμε κάνει θάλασσα. Μας δημιούργησε με τα χέρια Του για να ζούμε μαζί Του. Μας αγαπάει, όπως ένας καλός γονιός αγαπάει το παιδί του.
Για τον Ενώχ διαβάζουμε: «Kαι ο Ενώχ έζησε 65 χρόνια, και γέννησε τον Μαθουσάλα· και ο Ενώχ περπάτησε μαζί με τον Θεό, αφού γέννησε τον Μαθουσάλα, 300 χρόνια, και γέννησε γιους και θυγατέρες» (Γένεση 5:21-22).
Ο Ενώχ άρχισε να κατανοεί βαθιά την αγάπη του Θεού, όταν γεννήθηκε ο γιος του ο Μαθουσάλα. Μέσα από την αγάπη για το γιο του άρχισε να καταλαβαίνει την αγάπη του Θεού για αυτόν. Και ως αποτέλεσμα, η σχέση του με τον Θεό έγινε τόσο βαθύτερη που «περπάτησε με τον Θεό» και μεταφέρθηκε στον ουρανό χωρίς να γευθεί θάνατο!
Συμπερασματικά: μόνο καθώς αρχίζουμε να κατανοούμε την καταπληκτική αγάπη του Θεού για εμάς, θα μπορούμε να βιώσουμε πραγματικά μία στενή επικοινωνία μαζί Του.
2. Αν ο Θεός μας αγαπάει, γιατί υπάρχει τόσος πόνος;
Ο πόνος που βλέπουμε γύρω μας δεν είναι θέλημα του Θεού. Ο Θεός έχει καλά σχέδια για όλους.
«Kαι αυτή είναι η υπόσχεση, την οποία ακούσαμε απ’ αυτόν, και την αναγγέλλουμε σε σας, ότι: O Θεός είναι φως και σ’ αυτόν δεν υπάρχει κανένα σκοτάδι» (Α’ Ιωάννη 1:5).
«Κανένας, όταν πειράζεται, ας μη λέει ότι: Από τον Θεό πειράζομαι· επειδή, ο Θεός είναι απείραστος κακών, και αυτός δεν πειράζει κανέναν» (Ιάκωβος 1:13).
«Εσείς, όμως, να αγαπάτε τους εχθρούς σας, και να αγαθοποιείτε, και να δανείζετε, χωρίς να ελπίζετε σε καμία απολαβή· και ο μισθός σας θα είναι μεγάλος, και θα είστε γιοι του Υψίστου· επειδή, αυτός είναι αγαθός προς τους αχάριστους και πονηρούς» (Λουκάς 6:35).
Στην προηγούμενη μελέτη μας είδαμε πώς η αμαρτία του Αδάμ και της Εύας είχε τρεις αρνητικές συνέπειες: (α) ο Σατανάς κέρδισε τη διακυβέρνηση αυτού του κόσμου· (β) η ανθρώπινη φύση αλλοιώθηκε· (γ) ο θάνατος ήρθε σε όλη την ανθρωπότητα, επειδή όλοι έχουμε αμαρτήσει.
Το πρόβλημα αυτού του κόσμου είναι η αμαρτία. Και ο Θεός είναι ο μόνος που μπορεί να προσφέρει σωτηρία από την αμαρτία.
3. Τι έκανε ο Θεός για να προσφέρει σωτηρία από το πρόβλημα της αμαρτίας;
Στην προηγούμενη μελέτη μας είδαμε ότι το Άγιο Πνεύμα παρέχει σε κάθε άνθρωπο άμυνες ενάντια στη δύναμη της αμαρτίας.
«Ήταν το φως το αληθινό, το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο» (Ιωάννης 1:9).
Αλλά για να σπάσει την ηγεμονία του Σατανά και να αφαιρέσει την ποινή της αμαρτίας ο Θεός έπρεπε να κάνει κάτι πιο δραστικό. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, Αυτός που μας έπλασε με τα χέρια Του, ήρθε στη γη για να ζήσει μια αναμάρτητη ζωή και να πεθάνει για τις αμαρτίες μας.
4. Τι θέσπισε ο Θεός που έδειχνε προς την θυσία του Χριστού;
Θυσίες ζώων!
Η πρώτη θυσία έγινε από τον ίδιο τον Θεό όταν σκότωσε ένα ζώο (ή δύο) για να ντύσει τον Αδάμ και την Εύα.
«Kαι ο Κύριος ο Θεός έκανε στον Αδάμ και στη γυναίκα του δερμάτινους χιτώνες, και τους έντυσε» (Γένεση 3:21).
Καθ’ όλη τη διάρκεια της Παλαιάς Διαθήκης, ο λαός του Θεού προσέφερε θυσίες.
5. Προς Ποιον έδειχναν οι θυσίες;
Προς τον Ιησού Χριστό!
«Κατά την επόμενη ημέρα, ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού να έρχεται προς αυτόν, και λέει: Να, ο Αμνός του Θεού, ο οποίος σηκώνει την αμαρτία του κόσμου» (Ιωάννης 1:29).
6. Ποιο σημαντικό μάθημα μαθαίνουμε από τον Αβραάμ για τις θυσίες;
Ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον γιό του Ισαάκ: «Πάρε τώρα τον γιο σου τον μονογενή, που αγάπησες, τον Ισαάκ, και πήγαινε στον τόπο Mοριά, και πρόσφερέ τον εκεί σε ολοκαύτωμα επάνω σε ένα από τα βουνά, που θα σου πω» (Γένεση 22:2).
Καθώς πλησίαζαν στο όρος Μοριά, ο Ισαάκ ρώτησε που ήταν το ζώο για θυσία. Ο Αβραάμ απάντησε: «O Θεός, παιδί μου, θα προβλέψει για τον εαυτό του το πρόβατο για την ολοκαύτωση» (Γένεση 22:8).
Όταν ο Αβραάμ ήταν έτοιμος να θυσιάσει τον Ισαάκ, ο Θεός τον εμπόδισε και του πρόσφερε ένα ζώο για τη θυσία (Γένεση 22:12).
Και μετά; «Ο Αβραάμ αποκάλεσε το όνομα εκείνου του τόπου Iεοβά-ιρέ» (Γένεση 22:14), που σημαίνει, «ο Κύριος θα φροντίσει». Μέλλοντας χρόνος.
Το λογικό θα ήταν ο Αβραάμ να αποκαλέσει τον τόπο, «ο Κύριος φρόντισε», αφού ο Θεός ήδη του είχε προσφέρει ζώο για θυσία. Αλλά ο Αβραάμ, κοιτούσε στο μέλλον. Ο Θεός θα φρόντιζε στο μέλλον για την πραγματική θυσία.
Με βάση αυτό το περιστατικό ο Χριστός είπε: «O Αβραάμ, ο πατέρας σας, είχε αγαλλίαση να δει τη δική μου ημέρα· και είδε, και χάρηκε» (Ιωάννης 8:56).
Σε αυτή την ιστορία του Αβραάμ και του Ισαάκ βλέπουμε την ιστορία του Θεού και του Υιού τού Θεού, του Ιησού Χριστού. Ο Αβραάμ πήγε να θυσιάσει τον γιό του. Ο ουράνιος Πατέρας άφησε να θυσιαστεί ο δικός Του Υιός. Αλλά υπάρχει μια διαφορά. Πριν θυσιαστεί ο Ισαάκ, ο Θεός επενέβη και ο Ισαάκ γλίτωσε. Κανείς όμως δεν επενέβη στο σταυρό για να σώσει τον Ιησού. Θυσιάστηκε πρόθυμα για να μας ελευθερώσει από την αμαρτία.
Στην ιστορία του Αβραάμ και του Ισαάκ ο Θεός έδειξε πώς θα έλυνε το πρόβλημα της αμαρτίας, προσφέροντας τον Υιό Του τον Ιησού Χριστό ως θυσία για τις αμαρτίες μας.
7. Πώς έσπασε ο Χριστός την κυριαρχία του Σατανά πάνω στη γη;
Με την αναμάρτητη ζωή Του.
Ο Ιησούς έζησε μια αναμάρτητη ζωή. Δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε με πράξεις ούτε με σκέψεις. Η αμαρτία δεν είχε ποτέ καμία εξουσία πάνω Του.
«EXONTAΣ, λοιπόν, έναν μεγάλο αρχιερέα, που έχει περάσει μέσα από τους ουρανούς, τον Ιησού, τον Yιό του Θεού, ας κρατάμε την ομολογία. Eπειδή, δεν έχουμε αρχιερέα, που δεν μπορεί να συμπαθήσει στις ασθένειές μας, αλλά ο οποίος πειράστηκε καθ’ όλα, κατά τη δική μας ομοιότητα, χωρίς αμαρτία» (Εβραίους 4:14-15).
«Επειδή, όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Χριστό [τον δεύτερο Αδάμ, εδάφιο 45]» (Α’ Κορινθίους 15:22).
«Kαι άκουσα μία δυνατή φωνή στον ουρανό που έλεγε: Τώρα έγινε η σωτηρία και η δύναμη και η βασιλεία του Θεού μας, και η εξουσία του Χριστού του· επειδή, ρίχτηκε κάτω ο κατήγορος των αδελφών μας, που τους κατηγορεί μπροστά στον Θεό μας ημέρα και νύχτα» (Αποκάλυψη 12:10).
Ήταν η αμαρτία του Αδάμ που έδωσε στον Σατανά εξουσία σε αυτόν τον κόσμο. Επιλέγοντας να ακούσουν τον Σατανά και όχι τον Θεό, ο Αδάμ και η Εύα κατά κάποιο τρόπο, του προσέφεραν τα κλειδιά της γης. Για να αντιστραφεί αυτό, κάποιος από την ανθρώπινη φυλή, απόγονος του Αδάμ, θα έπρεπε να πετύχει εκεί που ο Αδάμ και η Εύα απέτυχαν, για να κερδίσει πίσω αυτόν τον κόσμο από τα χέρια του Σατανά.
Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, έγινε πλήρως άνθρωπος, 100%, και γεννήθηκε ως απόγονος του Αδάμ και της Εύας. Έζησε μια τέλεια ζωή μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Ποτέ δεν αμάρτησε, ούτε με πράξη ούτε με σκέψη. Με αυτόν τον τρόπο, νίκησε τον Σατανά και κέρδισε πίσω αυτή τη γη. Η εξουσία του Σατανά έσπασε. Η σωτηρία είναι πια γεγονός.
8. Πώς αφαιρεί ο Χριστός τη θανατική ποινή από πάνω μας;
Μέσω του θανάτου Του. Ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας.
«Κατά την επόμενη ημέρα, ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού να έρχεται προς αυτόν, και λέει: Να, ο Αμνός του Θεού, ο οποίος σηκώνει την αμαρτία του κόσμου» (Ιωάννης 1:29).
Αν έχεις ένα χρέος και κάποιος το πληρώσει, δεν έχεις πλέον κανένα χρέος. Το χρέος μας είναι η αμαρτία. Και ο μισθός της αμαρτίας είναι ο θάνατος (Ρωμαίους 6:23). Κάποιος έπρεπε να πληρώσει αυτό το χρέος.
Αλλά εδώ τα πράγματα γίνονται αξιοθαύμαστα. Άγγελος δεν θα μπορούσε να πεθάνει για σένα, επειδή δεν είναι οικογένεια σου. Δεν έχει καμία ευθύνη για τα λάθη που έχεις κάνει.
Ένας άλλος απλός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να πεθάνει για σένα, επειδή αυτός είναι υπεύθυνος μόνο για τη δική του ζωή, είτε είναι καλή είτε όχι.
Αλλά ο Ιησούς Χριστός μπορούσε. Γιατί; Επειδή ο Χριστός είναι ο Δημιουργός μας. Τα πάντα σε αυτή τη γη δημιουργήθηκαν μέσω Αυτού:
«Όλα έγιναν διαμέσου αυτού· και χωρίς αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έχει γίνει. Mέσα σ’ αυτόν ήταν ζωή, και η ζωή ήταν το φως των ανθρώπων» (Ιωάννης 1:3-4).
Αφού είναι Δημιουργός, είμαστε δημιουργήματά Του. Αφού Αυτός μας δημιούργησε, άρα μπορεί να πάρει πάνω Του την ευθύνη για τις δικές μας αμαρτίες, όπως ένας γονέας μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για τα λάθη των παιδιών του, ακόμη και αν ο γονέας δεν είχε καμία ανάμειξη απολύτως στην αδικοπραξία. Μπορεί να αναλάβει την ευθύνη απλά επειδή είναι γονέας.
Ο Χριστός ανέλαβε πρόθυμα την ευθύνη για τις αδικίες των ανθρώπων. Πλήρωσε πρόθυμα την ποινή που ανήκε σε μας. Πήρε πάνω Του τον θάνατο που ήταν δικαιωματικά δικός μας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να έχουμε τη ζωή που είναι δικαιωματικά δική Του! Τι καταπληκτικός Σωτήρας! Τι θαυμάσια δώρο η σωτηρία που μας προφέρει!
9. Τι σημαίνει αυτό για μένα;
Εάν ένα χρέος έχει πληρωθεί, δεν χρειάζεται να το ξαναπληρώσεις! Αφού κάποιος (ο Χριστός) πέθανε στη θέση σου, δεν χρειάζεται να πεθάνεις κι εσύ! Δεν είναι καταπληκτικό;
«Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή» (Ιωάννης 3:16).
Οπότε δεν χρειάζεται να πεθάνεις. Πιστεύοντας στον Χριστό έχεις αιώνια ζωή!
«Περίμενε ένα λεπτό,» σε ακούω να σκέφτεσαι. «Άνθρωποι πεθαίνουν όλη την ώρα. Ακόμα και άνθρωποι που πιστεύουν στον Χριστό.»
Σωστά. Αλλά η Αγία Γραφή αποκαλεί αυτό το θάνατο, «ύπνο». Αυτός ο θάνατος που έρχεται σε όλους τους ανθρώπους, δεν είναι παρά ένας ύπνος. Είναι προσωρινός. Όταν οι άνθρωποι κοιμούνται, αργά ή γρήγορα ξυπνούν. Ο θάνατος που βλέπουμε γύρω μας είναι σαν ύπνος. Όταν ο Χριστός επιστρέψει στη Δευτέρα Παρουσία, όλοι όσοι πέθαναν με πίστη θα αναστηθούν. Και θα ζήσουν για πάντα!
Ακόμη και εκείνοι που έχουν απορρίψει τον Χριστό, θα αναστηθούν κι αυτοί, μετά τη Χιλιετία. Αλλά δεν θα αναστηθούν για να ζήσουν για πάντα. Θα αναστηθούν για να κριθούν. Και τότε θα υποστούν το δεύτερο θάνατο, που θα είναι ο θάνατος με την πραγματική έννοια της λέξης, καθώς θα πεθάνουν πάλι και δεν θα αναστηθούν ποτέ ξανά.
10. Αν ο Ιησούς πέθανε για όλους, τότε όλοι θα λάβουν αιώνια ζωή, σωστά;
Δυστυχώς όχι. Η σωτηρία προσφέρεται σε όλους. Αλλά δεν θα σωθούν όλοι.
Ο Ιησούς πέθανε για κάθε άνθρωπο που έζησε ποτέ ή θα ζήσει επάνω στη γη. Αλλά για να ελευθερωθείς από τον μισθό της αμαρτίας, τον δεύτερο θάνατο, πρέπει να δεχτείς αυτή τη θυσία του Χριστού.
Βλέπεις, όταν ο Αδάμ και η Εύα πήραν λάθος απόφαση και έφαγαν τον καρπό, η αμαρτία ήρθε επάνω μας. Για να φύγει η αμαρτία από πάνω σου, πρέπει να πάρεις μία σωστή απόφαση, συνειδητά. Να αποφασίσεις να δεχθείς τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα και Κύριο. Η σωτηρία για τον καθένα γίνεται πραγματικότητα, όταν δέχεται τον Σωτήρα!
Θα μιλήσουμε περισσότερο γι’ αυτό στην επόμενη μελέτη μας.
11. Υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος για να σωθεί κάποιος;
Όχι, απολύτως όχι!
«Kαι δεν υπάρχει διαμέσου κανενός άλλου η σωτηρία· επειδή, ούτε άλλο όνομα είναι δοσμένο κάτω από τον ουρανό ανάμεσα στους ανθρώπους, διαμέσου του οποίου πρέπει να σωθούμε» (Πράξεις 4:12).
«Δεν υπάρχει… αλλού η σωτηρία» μας λέει η Γραφή. Μόνο στον Χριστό!
«Άξιος είσαι, να πάρεις το βιβλίο, και να ανοίξεις τις σφραγίδες του· επειδή, σφάχτηκες, και μας αγόρασες στον Θεό με το αίμα σου, από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος· και μας έκανες βασιλιάδες και ιερείς στον Θεό μας· και θα βασιλεύσουμε επάνω στη γη» (Αποκάλυψη 5:9-10).
Ο Ιησούς είναι ο μόνος Σωτήρας μέσω του οποίου μπορείς να λάβεις συγχώρεση για τις αμαρτίες σου, και άρα, σωτηρία.
12. Τι γίνεται με εκείνους που δεν άκουσαν ποτέ για τον Χριστό;
Ο Χριστός πέθανε και γι’ αυτούς. Ο Θεός θα τους κρίνει με δικαιοσύνη και έλεος ανάλογα με το φως που έχουν λάβει.
«Τότε, ο βασιλιάς θα πει σ’ αυτούς που θα είναι από τα δεξιά του: Ελάτε, οι ευλογημένοι του Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία, που είναι ετοιμασμένη σε σας από τη δημιουργία του κόσμου· επειδή, πείνασα, και μου δώσατε να φάω· δίψασα και μου δώσατε να πιώ· ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε· γυμνός ήμουν, και με ντύσατε· ασθένησα, και με επισκεφθήκατε· σε φυλακή ήμουν, και ήρθατε σε μένα.
Τότε, οι δίκαιοι θα του απαντήσουν, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς, και σε θρέψαμε; Ή, να διψάς, και σου δώσαμε να πιείς; Kαι πότε σε είδαμε ξένο, και σε φιλοξενήσαμε; Ή, γυμνό, και σε ντύσαμε; Kαι πότε σε είδαμε ασθενή ή σε φυλακή, και ήρθαμε σε σένα;
Kαι απαντώντας ο βασιλιάς, θα τους πει: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον αυτό το κάνατε σε έναν από τούτους τους ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα» (Ματθαίος 25:34-40).
Τι σημαίνουν αυτά για μένα;
Ο Ιησούς Χριστός είναι ένας υπέροχος Σωτήρας. Άφησε το μεγαλείο του ουρανού για να ζήσει μια δύσκολη ζωή. Έζησε αναμάρτητος και μετά πέθανε για μας στο σταυρό. Τι καταπληκτική αγάπη! Τι καταπληκτική θυσία! Και προσφέρεται σε σένα η σωτηρία δωρεάν!
Επιλέγω να πιστεύω στον Χριστό και Τον αποδέχομαι ως Σωτήρα και Κύριο μου!