Η μέρα ανάπαυσης
Η τέταρτη εντολή: Έξοδος 20:8-11 λέει ότι την έβδομη μέρα της εβδομάδας, το Σάββατο, πρέπει να αναπαυόμαστε. Οι περισσότεροι χριστιανοί τηρούσαν την αργία του Σάββατου μέχρι τον τέταρτο αιώνα. Μετά ο Μέγας Κωνσταντίνος επέβαλε ως μέρα ανάπαυσης και λατρείας την πρώτη μέρα της εβδομάδας (τη σημερινή ονομαζόμενη ως «Κυριακή»). Ο Μέγας Κωνσταντίνος που ήταν ρωμαίος αυτοκράτορας το έπραξε αυτό, διότι οι ρωμαίοι ήταν ειδωλολάτρες και λάτρευαν τον ήλιο ως θεό αυτή τη μέρα. Εξού και η ονομασία της πρώτης μέρας της εβδομάδας στα αγγλικά είναι «Sunday», που σημαίνει η ημέρα του ήλιου. Λίγο πριν πεθάνει ο Μέγας Κωνσταντίνος βαπτίστηκε χριστιανός. Το διάταγμα όμως που εξέδωσε προηγουμένως για την αργία της πρώτης μέρας της εβδομάδας είχε παραμείνει.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος
Πιο κάτω διαβάζουμε το διάταγμα που εξέδωσε ο Μέγας Κωνσταντίνος: «Όλοι οι δικασταί και οι κατοίκοι των πόλεων, και οι ενασχολούμενοι εις όλας τας τέχνας, ας αναπαύωνται κατά την ιεράν του ηλίου ημέραν. Πλην οι κατοικούντες εις τα χωρία έστωσαν ελεύθεροι, όπως καταγίνωνται εις την γεωργίαν, διότι συμβαίνει πολλάκις άλλη ημέρα να μη είναι κατάλληλος διά την σποράν αραβοσίτου και αμπελώνων· μήπως αμελούντες την κατάλληλον στιγμήν συναπολέσωσι και τα δώρα του ουρανού.» (Διάταγμα της 7ης Μαρτίου 321 μ.Χ., Κώδικας Ιουστινιανού, βιβλ. 3, τίτλος 12, νόμος 3).
Οι Καθολικοί παραδέχονται ότι δεν υπάρχει καμία οδηγία στην Αγία Γραφή για αντικατάσταση του Σαββάτου με την πρώτη μέρα της εβδομάδας. Το έπραξαν μόνοι τους διότι θεωρούν ότι έχουν την θεία αποστολή και δύναμη να αλλάζουν τους νόμους του Θεού. Πιο κάτω βλέπουμε την παραδοχή των Καθολικών ότι μόνοι τους αντικατέστησαν το Σάββατο: «Η Καθολική εκκλησία χίλια και πλέον χρόνια πριν εμφανιστεί έστω και ένας διαμαρτυρόμενος, δυνάμει της θείας αποστολής της, μετέβαλε την ημέραν της αναπαύσεως από το Σάββατον εις την Κυριακήν» (Καθολικός Καθρέφτης, 23 Σεπτεμβρίου 1993).
Το παράλογο είναι ότι ενώ οι καθολικοί παραδέχονται ότι μόνοι τους αντικατέστησαν το Σάββατο, χωρίς να υπάρχει καμία οδηγία στην Αγία Γραφή για μια τέτοια αλλαγή, τα υπόλοιπα χριστιανικά δόγματα ακολουθούν ό,τι αυθαίρετα έπραξαν οι Καθολικοί. Αυτό είναι σαν να αναγνωρίζουν ότι οι Καθολικοί είναι υπεράνω του Θεού και μπορούν να αλλάζουν θεϊκές εντολές.
Ποια μέρα ονομάζεται ως «Κυριακή» στην Αγία Γραφή
Στην αρχή οι χριστιανοί ονόμαζαν την πρώτη μέρα της εβδομάδος ως Πρώτη. Και φυσικά ακολουθεί η Δευτέρα, Τρίτη κ.τ.λ. Μετά, όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος αντικατέστησε το Σάββατο με την πρώτη μέρα ως μέρα ανάπαυσης και λατρείας, οι χριστιανοί για να δώσουν κάποια χριστιανική αξία στην πρώτη μέρα την ονόμασαν Κυριακή. Ακόμη, επειδή οι χριστιανοί δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν την αλλαγή του Σάββατου με την πρώτη μέρα της εβδομάδας για τους λόγους που πραγματικά έγινε (διότι αυτή τη μέρα οι ρωμαίοι ειδωλολάτρες λάτρευαν τον ήλιο), οι χριστιανοί δικαιολόγησαν την αλλαγή ότι έγινε διότι την πρώτη μέρα της εβδομάδας αναστήθηκε ο Χριστός, και έπρεπε αυτή τη μέρα να τηρούμε πλέον ως μέρα ανάπαυσης και λατρείας.
Φυσικά στην Αγία Γραφή δεν υπάρχει οποιαδήποτε οδηγία για αλλαγή του Σαββάτου για τον πιο πάνω λόγο. Αλλά αυτά ήταν επινοήσεις ανθρώπων. Η Αγία Γραφή όταν αναφέρεται στην Κυριακή ημέρα Αποκάλυψη 1:10 εννοεί το Σάββατο. Αυτό φαίνεται από μια φράση που είπε ο Χριστός ότι είναι Κύριος του Σαββάτου Μάρκον 2:28. Οπότε η Κυριακή μέρα σημαίνει η μέρα του Κυρίου. Και είναι το Σάββατο και όχι η πρώτη μέρα της εβδομάδας, όπως συνηθίζεται να ονομάζεται «Κυριακή». Ακόμη η Αγία Γραφή όταν αναφέρεται στο Κυριακό δείπνο Α’ Κορινθίους 11:20, δεν σημαίνει ότι το συγκεκριμένο δείπνο έγινε την Κυριακή. Αλλά σημαίνει το δείπνο του Κυρίου, το οποίο έγινε μετά που έδυσε την Πέμπτη.
Πότε αρχίζει και πότε τελειώνει το Σάββατο, το οποίο πρέπει να τηρούμε ως μέρα ανάπαυσης και λατρείας
Με βάση το νόμο του Θεού, το Σάββατο και όλες οι μέρες της εβδομάδας αρχίζουν μόλις βραδιάσει. Και φυσικά τελειώνουν μόλις ξαναβραδιάσει για την επόμενη μέρα. Στη γένεση διαβάζουμε: «… Και έγινε εσπέρα και έγινε πρωΐ, ημέρα πρώτη.»Γένεση 1:5. Δηλαδή η νέα μέρα αρχίζει μόλις βραδιάσει και όχι τα μεσάνυκτα. Το σύστημα κατά το οποίο μια μέρα αρχίζει και τελειώνει τα μεσάνυκτα προέρχεται από την αρχαία ειδωλολατρική Ρώμη.
Εδάφια που παρερμηνεύονται ότι καταργήθηκε το Σαββάτο
Στα εδάφια Κολοσσαείς 2:14-17 διαβάζουμε πως όταν σταυρώθηκε ο Χριστός, το χειρόγραφο με τα διατάγματα «καρφώθηκε» στο σταυρό. Και εξαλείφθηκαν / καταργήθηκαν τα διατάγματα που περιείχε, όπως κάποιες εορτές, νεομηνίες και Σάββατα. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι μιλάει για το χειρόγραφο που «καρφώθηκε» στο σταυρό. Και όχι για τις δύο λίθινες πλάκες που ανεγράφετο μεταξύ άλλων και η τέταρτη εντολή για το εβδομαδιαίο Σάββατο. Οι δύο λίθινες πλάκες και οι δέκα εντολές που περιείχαν δεν καταργήθηκαν. Στο χειρόγραφο Λευιτικόν 23:23-32 αναγραφόταν πως η πρώτη και η δέκατη μέρα του 7ου μήνα, ό,τι μέρα και αν συνέπιπταν, θα ονομάζονταν Σάββατα. Και θα ετηρούνταν ως μέρες εορτής και ανάπαυσης. Αυτά τα δύο ονομαζόμενα ως Σάββατα καταργήθηκαν και όχι τα εβδομαδιαία Σάββατα, όπως κάποιοι παρερμηνεύουν τα εδάφια: Κολοσσαείς 2:14-17.
Στο χειρόγραφο που καταργήθηκε: Κολοσσαείς 2:14-17, όλες οι εντολές που υπήρχαν σε αυτό δόθηκαν ως πακέτο. Γι’αυτό καταργήθηκαν όλες: οι θυσίες, η περιτομή κ.ά. Το ίδιο και οι δέκα εντολές δόθηκαν μαζί ως πακέτο. Αν δεν πρέπει να τηρούμε την τέταρτη εντολή για το Σάββατο, τότε μπορούμε να σκοτώνουμε, να κλέβουμε, κ.τ.λ. μη τηρώντας καμία από τις δέκα εντολές. Εφόσον όμως δεν καταργήθηκαν αυτές οι εντολές, τότε ούτε και το Σάββατο καταργήθηκε.
Γιορτές
Άλλο εδάφιο που παρερμηνεύεται ότι καταργήθηκε το εβδομαδιαίο Σάββατο είναι το εδάφιο Ρωμαίους 14:5. «Άλλος μεν κρίνει μία ημέρα αγιότερη παρά μία άλλη ημέρα, άλλος όμως κρίνει ίση κάθε ημέρα. Κάθε ένας ας είναι πληροφορημένος στον δικό του νου.». Κατ΄ αρχήν να αναφέρουμε ότι στο αρχαίο κείμενο δεν υπάρχει η λέξη «αγιότερη» που λανθασμένα υπάρχει σε διάφορες μεταφράσεις του εδαφίου Ρωμαίους 14:5 όπως πιο πάνω.
Στο εδάφιο Ρωμαίους 14:5 μιλάει και πάλι για τις εορτές των εβραίων και για τα δύο λεγόμενα Σάββατα της πρώτης και της δέκατης μέρας του 7ου μήνα, και όχι για τα εβδομαδιαία Σάββατα. Αυτά τα εδάφια Ρωμαίους 14:4-6 έλεγαν ότι οι εβραίοι μπορούσαν να κρίνουν διαφορετική μια μέρα από άλλες μέρες (να κρίνουν ότι ίσχυαν τα δύο λεγόμενα Σαββάτα της πρώτης και της δέκατης μέρας του 7ου μήνα και να τα εορτάζουν), ενώ τα άλλα έθνη που ήσαν χριστιανοί να κρίνουν ότι τα δύο πιο πάνω λεγόμενα Σάββατα ήταν ίσα με τις υπόλοιπες μέρες, δηλαδή δεν ήταν εορτές και να μην τα εορτάζουν.
Η μεταστροφή των εβραίων από τον Ιουδαϊσμό στο χριστιανισμό έγινε σιγά-σιγά και δεν κλήθηκαν αμέσως να σταματήσουν τις ετήσιες Ιουδαϊκές εορτές ή τελέτες τους. Π.χ. παρόλο που η περιτομή καταργήθηκε Α’ Κορινθίους 7:19 ο Τιμόθεος έκανε περιτομή Πράξεις 16:3. Και επίσης εκπλήρωσε μια ευχή σύμφωνα με τους παλαιούς νόμους Πράξεις 21:20-27. Μετά σιγά-σιγά όλοι οι εβραίοι που έγιναν χριστιανοί έπαυσαν πλέον να τηρούν τις Ιουδαϊκές εορτές και τελέτες τους. Όπως έπρατταν οι χριστιανοί από τα υπόλοιπα έθνη, που δεν τηρούσαν τα δύο λεγόμενα Σάββατα της πρώτης και της δέκατης μέρας του 7ου μήνα.
Οι τροποποιήσεις που έκανε η καθολική εκκλησία στις δέκα εντολές
