Πιστεύεις στον Θεό;
«Καλά, πιστεύεις στον Θεό;» ρωτάνε, με κάποια δόση έκπληξης ή περιφρόνησης. Η απάντηση είναι «ναι, πιστεύω στον Θεό».
Η αλήθεια είναι ότι στην Κύπρο δεν με έχει ρωτήσει ακόμη κανείς. Οι Έ΄λληνες κρατούμε ακόμη τις ρίζες μας και μέρος της κληρονομιάς μας είναι και η πίστη στον Θεό. Αλλά όποιος έχει ζήσει ή έστω και επισκεφθεί χώρες της Δυτική Ευρώπης θα πρόσεξε ότι εκεί η πίστη στον Θεό έχει βγει «εκτός μόδας». Οι περισσότερες εκκλησίες μένουν άδειες και αρκετές πωλούνται για να χρησιμοποιηθούν για άλλες χρήσεις, γραφεία, διαμερίσματα, μαγαζιά!
Έχω ζήσει χρόνια στην Δυτική Ευρώπη και έχω δει από πρώτο χέρι την απομάκρυνση της κοινωνίας από τον Θεό. Αλλά ενάντια στο ρεύμα και απόλυτα συνειδητά επιλέγω να πιστεύω στον Θεό και να προσαρμόζω την ζωή μου ανάλογα.
Για μένα η πίστη ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Και οι δυο γονείς μου πιστεύουν στον Θεό, εκκλησιάζονται κάθε εβδομάδα και μου δίδαξαν να διαβάζω την Αγία Γραφή σε καθημερινή βάση. Σε μικρή ηλικία η διαφορά ανάμεσα στη δική μου ζωή και στη ζωή των φίλων μου ήταν μικρή. Από την εφηβεία και μετά όμως οι διαφορές έγιναν πιο εμφανείς. Πράγματα που οι συνομήλικοι μου θεωρούσαν διασκέδαση για μένα δεν ήταν ούτε επιθυμητά ούτε θεμιτά.
Στο πανεπιστήμιο
Το πραγματικό σταυροδρόμι στην ζωή ήρθε όταν πήγα σε πανεπιστήμιο στην Αγγλία. Στους ακαδημαϊκούς κύκλους ένα από τα βασικά που μαθαίνει κανείς είναι να έχει κριτική σκέψη. Να μπορεί δηλαδή να μελετά σε βάθος και να διακρίνει, να ξεχωρίζει ανάμεσα σε διάφορες απόψεις. Ποια είναι η αληθινή και ποια προβληματική.
Το ίδιο κλήθηκα να κάνω εγώ με τον Χριστιανισμό. Είναι η Αγία Γραφή αξιόπιστη και αληθινή; Ήταν ο Χριστός ιστορικό πρόσωπο; Ή μήπως είναι όλα ένα όμορφο παραμύθι που σκαρφίστηκαν κάποιοι επιτήδειοι για να κρατούν τους ανθρώπους υποταγμένους; Μήπως η θρησκεία είναι όντως το «όπιο του λαού» όπως είχε πει ο Μαρξ;
Η αναζήτηση της αλήθειας πήρε καιρό. Αλλά έχοντας μελετήσει το θέμα σε βάθος, έχοντας διαβάσει τα επιχειρήματα και τις αντιρρήσεις, έχοντας κοιτάξει τις απόψεις των μεν και των δε, πείσθηκα πέραν αμφιβολλίας ότι πράγματι η Αγία Γραφή είναι ένα αληθινό, αξιόπιστο, και εμπνευσμένο από τον Θεό βιβλίο, ότι ο Ιησού Χριστός ήταν όντως υπαρκτό, ιστορικό πρόσωπο, και όχι μόνο ένας απλός άνθρωπος, αλλά ο Θεός εν σαρκί. Έτσι, η πίστη που είχα διδαχθεί από μικρός είναι όχι μόνο μία κληρονομιά από τους γονείς, αλλά ισχυρή προσωπική πεποίθηση.
Ό,τι καλύτερο
Σήμερα, είκοσι και πλέον χρόνια αφότου αποφοίτησα από το πανεπιστήμιο, η χριστιανική μου πίστη είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στην ζωή μου, και εγγίζει κάθε διάσταση της ζωής μου. Σε αντίθεση με κάποιον άθεο που πιθανότατα πιστεύει ότι η ζωή είναι ένα τυχαίο συμβάν, το αποτέλεσμα της απρόσωπης αμοραλιστικής εξέλιξης, εγώ πιστεύω, γνωρίζω, ότι ως άνθρωποι, οι συνάνθρωποι μου και εγώ είμαστε δημιούργημα ενός Θεού αγάπης που μας έπλασε με τα ίδια Του τα χέρια, και νοιάζεται για κάθε λεπτομέρια της ζωής μας ως στοργικός, ουράνιος Πατέρας.
Σε προσωπικό επίπεδο, μπορεί η ζωή να έχει σκαμπανεβάσματα, αλλά γνωρίζω ότι ο ουράνιος Πατέρας είναι κοντά μου και έχει πάντα λύσεις. Γνωρίζω ότι έχει σχέδια για την ζωή μου και αυτό μου δίνει τη δύναμη να κοιτάζω πέρα από την καθημερινότητα. Υπάρχει σκοπός.
Μπορεί ο κόσμος να δείχνει αβέβαιος. Κανείς δεν φαίνεται να γνωρίζει τι κρύβει το αύριο, κανείς δεν φαίνεται να μπορεί να ελέγξει τις καταστάσεις, και αυτό δημιουργεί σε πολλούς μια αίσθηση ανασφάλειας. Αλλά όχι για τον Χριστιανό. Ως μελετητής της Γραφής γνωρίζω ότι όπως ο Χριστός ήρθε την πρώτη φορά και άλλαξε την ιστορία της ανθρωπότητας, έτσι θα επιστρέψει και δεύτερη φορά για να βάλλει κάθετι στην τάξη και να ξαναφέρει τον κόσμο μας στην αρχική, εδεμική τελειότητα του. Υπό αυτό το πρίσμα, η ζωή έχει νόημα.
Πιστεύω στον Θεό. Εσύ;
Πες μας τη γνώμη σου γι’ αυτό το άρθρο.