Είναι η θεία κοινωνία σώμα και αίμα Χριστού;
Οι γραμμές αυτές γράφονται τις ημέρες που ο κορωνοϊός μαστίζει την Ευρώπη και οι Έλληνες καλούνται να μένουν στα σπίτια τους και να λαμβάνουν κάθε προφύλαξη για να μην εξαπλωθεί περεταίρω ο ιός.
Ένα από τα θέματα που προέκυψαν είναι η θεία κοινωνία. Θα πρέπει οι Χριστιανοί να μεταλαμβάνουν; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι από τη στιγμή που στην Ορθόδοξη Εκκλησία η θεία κοινωνία γίνεται από το ίδιο κουτάλι (λαβίδα), υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης του ιού. Άλλοι αντικρούουν ότι η θεία κοινωνία είναι σώμα και αίμα Χριστού και έτσι μόνο θεραπεία μπορεί να δώσει, όχι ασθένεια.
Που βρίσκεται η αλήθεια;
1. Με την ίδια λαβίδα;
Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά. Χρειάζεται να δίνεται η κοινωνία με την ίδια λαβίδα;
Η απάντηση είναι Όχι!
Στο Ματθαίο 26:26 διαβάζουμε: «Kαι ενώ έτρωγαν, παίρνοντας ο Ιησούς τον άρτο, και αφού τον ευλόγησε, έκοψε, και έδινε στους μαθητές, και είπε: Λάβετε, φάγετε· τούτο είναι το σώμα μου.»
Ο Χριστός λοιπόν έκοψε τον άρτο με το χέρι Του και τον μοίρασε στους μαθητές να φάνε. Έφαγαν λοιπόν το ψωμί με το χέρι, ο καθένας το κομμάτι του.
Τι γίνεται με τον οίνο; Διαβάζουμε: «Και καθώς πήρε το ποτήρι, ευχαρίστησε και είπε: Λάβετε τούτο και διαμοιράστε ο ένας στον άλλον» (Λουκά 22:17).
Η λέξη «διαμοιράστε» δείχνει ότι δεν ήπιαν όλοι από το ίδιο ποτήρι. Πήραν το περιεχόμενο του ποτηριού του Χριστού και το μοίρασαν ο καθένας στο ποτήρι του.
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Χριστός δεν ζήτησε να γίνεται η θεία κοινωνία με ένα κουτάλι. Είναι μία ανθρώπινη παράδοση που ξεκίνησε αιώνες αργότερα. Ως ανθρώπινη παράδοση δεν δεσμεύει κανένα.
Αν εσύ θέλεις να πάρεις κοινωνία από το ίδιο κουτάλι, δεν είναι αμαρτία. Αλλά σε τέτοιους καιρούς καλό είναι να προσέχουμε και να μην ακολουθούμε τυφλά κανόνες που δεν θέσπισε ο Θεός.
2. Σώμα και αίμα Χριστού;
Πιο σημαντική είναι η άποψη ότι ο άρτος και ο οίνος είναι σώμα και αίμα Χριστού. Ισχύει όμως αυτό;
Όχι δεν ισχύει.
Στη Καθολική Εκκλησία υπάρχει μια διδασκαλία που ονομάζεται μετουσίωση. Σύμφωνα με αυτήν, όταν ο ιερέας προσευχηθεί, ο άρτος και ο οίνος μετουσιώνονται σε σώμα και αίμα Χριστού. Ο άρτος δηλαδή, γίνεται κυριολεκτικά σώμα Χριστού (αν και όχι όσο αφορά τη χημική του σύνθεση), και ο οίνος αίμα. Στην ουσία, είναι σαν η θυσία του Χριστού να επαναλαμβάνεται.
Αυτό το τελευταίο είναι πέρα για πέρα λάθος καθώς η Αγία Γραφή αναφέρει ρητά ότι ο Χριστός προσφέρθηκε άπαξ, μία και μόνο φορά (Εβραίους 9:28). Δεν υπάρχει επανάληψη της θυσίας Του.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει μετουσίωση. Υπάρχει όμως η πεποίθηση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι παρών στον άρτο και τον οίνο μυστηριακά. Διαβάζουμε στην orthodoxwiki (16/03/2020):
“Η ‘Θεία Ευχαριστία’ δεν αποτελεί μία απλή ανάμνηση, ούτε μία φανταστική αναπαράσταση της θυσίας του Χριστού, αλλά μια πραγματική θυσία. Ταυτόγχρονα όμως δεν αποτελεί και μία νέα θυσία, αφού η θυσία του Κυρίου συντελέστηκε ‘άπαξ δια παντός’. Έτσι δεν έχουμε επανάληψη των γεγονότων του Δείπνου, του πάθους, της ανάστασης, αλλά αυτά καθίστανται παρόντα.”
3. Το πρόβλημα με αυτές τις απόψεις
Το πρόβλημα με αυτές τις απόψεις είναι ότι τις αναιρούν τα λόγια του Χριστού. Διαβάζουμε: «Επειδή, εγώ παρέλαβα από τον Κύριο εκείνο το οποίο και παρέδωσα σε σας, ότι ο Κύριος Ιησούς κατά τη νύχτα που παραδινόταν, έλαβε άρτον, και αφού ευχαρίστησε έκοψε και είπε: Λάβετε, φάγετε· τούτο είναι το σώμα μου που κόβεται για χάρη σας· αυτό να κάνετε στη δική μου ανάμνηση. Παρόμοια και το ποτήρι, αφού δείπνησε, λέγοντας: Τούτο το ποτήρι είναι η καινή διαθήκη, με βάση το αίμα μου· τούτο να κάνετε, όσες φορές πίνετε, στη δική μου ανάμνηση. Επειδή, όσες φορές αν τρώτε τον άρτον τούτον, και πίνετε το ποτήρι τούτο, τον θάνατο του Κυρίου εξαγγέλλετε, μέχρι την έλευσή του» (Α’ Κορινθίους 11:23-26). 
Δίνοντας τον άρτο ο Χριστός είπε «τούτο είναι το σώμα μου». Αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως να στηρίζει την έννοια ότι ο Χριστός είναι παρών στον άρτο (και παρομοίως και στον οίνο).
Aλλά ας διαβάσουμε ολόκληρη τη φράση: «τούτο είναι το σώμα μου που κόβεται για χάρη σας». Όταν ο Χριστός είπε αυτά τα λόγια, δεν είχε «κοπεί» ακόμη, δηλαδή δεν είχε πεθάνει στο σταυρό. Άρα, ο άρτος δεν μπορούσε να είναι το σώμα Του, ούτε ο οίνος το αίμα Του!
4. Σώμα και Αίμα – Σύμβολα!
Άρα μιλούσε συμβολικά. Ο άρτος συμβολίζει το σώμα Του που θα καρφωνόταν επάνω στο σταυρό, και ο οίνος συμβολίζει το αίμα Του που θα χυνόταν για μας.
Επίσης, καθώς τους δίνει τον άρτο τους λέει: «αυτό να κάνετε στη δική μου ανάμνηση». Η συμμετοχή στην θεία κοινωνία είναι λοιπόν μία ανάμνηση της θυσίας του Χριστού και όχι μία συμμετοχή σε αυτήν.
Κλείνοντας ο Χριστός λέει: «Όσες φορές αν τρώτε τον άρτον τούτον, και πίνετε το ποτήρι τούτο, τον θάνατο του Κυρίου εξαγγέλλετε, μέχρι την έλευσή του». Εδώ βλέπουμε δύο πράγματα. Πρώτον, αυτό που τρώμε είναι άρτος, δεν έχει γίνει σώμα Χριστού ούτε μετουσιαστικά ούτε μυστηριακά. Ήταν και παραμένει άρτος, ένα σύμβολο. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και με τον οίνο.
Δεύτερο, συμμετέχοντας στη θεία κοινωνία εξαγγέλλουμε τον θάνατο του Κυρίου, δηλαδή δηλώνουμε την πίστη μας σε αυτόν. Δεν τον επαναλαμβάνουμε, όπως λέει η Καθολική Εκκλησία, ούτε τον βιώνουμε μυστηριακά, όπως λέει η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Συμπερασματικά, η θεία κοινωνία ΔΕΝ είναι σώμα και αίμα Χριστού ούτε κυριολεκτικά ούτε μυστηριακά, αλλά μόνο συμβολικά. Ο άρτος και ο οίνος είναι σύμβολα του σώματος και του αίματος του Χριστού.
5. Η θεία κοινωνία δίνει ζωή;
Στο σχετικό άρθρο στην orthodoxwiki (16/03/2020), διαβάζουμε: “Η θεία κοινωνία λειτουργεί ως μέσο αθανασίας και φάρμακο που συμβάλλει στην ενοποίηση και ζωοποίηση των μελών του σώματος καθαιρώντας τις διαβρωτικές επιρροές.”
Το φάρμακο, είτε το πιστεύεις είτε όχι, είτε το αγαπάς είτε όχι, όταν το πάρεις ενεργεί μέσα στο σώμα σου.
Είναι όντως έτσι με τη θεία κοινωνία; Η απάντηση είναι όχι!
«Πλην, προσέξτε, το χέρι εκείνου που με παραδίνει είναι μαζί μου επάνω στο τραπέζι. Και ο μεν Yιός του ανθρώπου πηγαίνει σύμφωνα με το ορισμένο· όμως, αλλοίμονο σ’ εκείνον τον άνθρωπο, διαμέσου του οποίου παραδίνεται» (Λουκά 22:21-22).
Σύμφωνα με αυτά τα εδάφια, ο Ιούδας ήταν παρών όταν ο Χριστός θέσπισε την θεία κοινωνία στον ανώγειο. Έφαγε τον άρτο και ήπιε τον οίνο. Αλλά η κοινωνία δεν καθαίρεσε τις διαβρωτικές επιρροές στην καρδιά του. Αντίθετα, ο Σατανάς μπήκε μέσα του και πήγε και πρόδωσε τον Χριστό.
Η θεία κοινωνία δεν είναι φάρμακο. Είναι ένα σύμβολο της θυσίας του Χριστού. Ο Θεός πουθενά δεν υποσχέθηκε ότι η κοινωνία θα σε θεραπεύσει αν είσαι άρρωστος, ή θα σε προστατέψει από αρρώστιες. Σε αυτούς που πιστεύουν είναι μια επιβεβαίωση της πίστης στον Ιησού Χριστό. Σε αυτούς όμως που δεν πιστεύουν, δεν έχει καμία σωτηριακή επίδραση.
Συμπέρασμα
Η θεία κοινωνία είναι μία ανάμνηση της θυσίας του Χριστού. Ο άρτος είναι σώμα Χριστού και ο οίνος αίμα Χριστού, συμβολικά όχι μυστηριακά.
Εφόσον πιστεύεις στον Ιησού Χριστό και Τον αποδέχεσαι ως Σωτήρα και Κύριο μπορείς να συμμετέχεις δηλώνοντας έτσι την πίστη σου σε Αυτόν.
Αν θέλεις να πάρεις την κοινωνία από το ίδιο κουτάλι, τότε μπορείς. Ο Θεός ούτε το ζήτησε, ούτε το απαγορεύει.
Καλύτερα όμως είναι γίνεται η κοινωνία όπως την έκανε ο Χριστός. Έκοψε το ψωμί και έδωσε με το χέρι Του στους συμμετέχοντες. Ευλόγησε τον οίνο και έδωσε το ποτήρι να μοιραστεί μεταξύ των συμμετεχόντων.
Έτσι, παρεμπιπτόντως, κάνουμε εμείς την κοινωνία. Ο πρεσβύτερος/ποιμένας ευλογεί το ψωμί, το κόβει και το μοιράζει. Έπειτα ευλογεί τον οίνο και τον μοιράζει και τον λαμβάνει ο καθένας σε ξεχωριστό ποτήρι. Έτσι ακολουθούμε την πρακτική του Χριστού, και υπάρχει και μία τήρηση βασικών αρχών υγιεινής.
Ο Θεός να σε ευλογεί!
Πες μας τη γνώμη σου για αυτό το άρθρο.
Επιστροφή στην αρχική σελίδα.
