Υπάρχουν Σήμερα Άγιοι

Η λέξη «άγιος» προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «άζω» που σημαίνει «σέβομαι» «τιμώ». Στην Αγία Γραφή έχει την έννοια του ξεχωρισμένου. Ο Απόστολος Πέτρος λέει για τους Χριστιανούς: «Εσείς είστε εκλεγμένο γένος… άγιο έθνος, ο λαός τον οποίο διάλεξε ο Θεός». Το «άγιο έθνος» φυσικά δεν αναφέρεται στους Έλληνες άλλα σε όλους τους Χριστιανούς. Και Χριστιανούς όχι στο όνομα, αλλά στην πράξη, σε αυτούς που ακολουθούν τον Χριστό με την καρδιά τους. Άγιοι λοιπόν είναι οι ξεχωρισμένοι, αυτοί που διάλεξε ο Θεός και που οι ίδιοι διάλεξαν τον Θεό.

Ίσως σε ξαφνιάσει, αλλά στην Αγία Γραφή η λέξη άγιος αναφέρεται σε κάθε πιστό Χριστιανό. Γράφει για παράδειγμα ο Παύλος: «Παύλος, προσκαλεσμένος απόστολος του Ιησού Χριστού κατά το θέλημα του Θεού, και ο αδελφός Σωσθένης, προς την εκκλησία τού Θεού, που είναι στην Κόρινθο, τους αγιασμένους εν Χριστώ Ιησού, τους προσκαλεσμένους αγίους» (Α’ Κορινθίους 1:1-2). Εδώ ο Παύλος αποκαλεί τους πιστούς στην Κόρινθο αγιασμένους και αγίους. Είναι εμφανές ότι δεν προσφωνεί μία μικρή ομάδα 5-10 υπερβολικά πιστών και αφιερωμένων ανθρώπων, αλλά όλους τους πιστούς στην Κόρινθο. Άγιος λοιπόν είναι ο κάθε πιστός.

Μάλιστα, αν κάποιος δεν είναι άγιος, δεν θα δει τον Κύριο Σωτήρα: «Να επιδιώκετε την ειρήνη με όλους· επιδιώκετε και την αγιότητα, χωρίς την οποία κανείς δε θ’ αντικρύσει τον Κύριο» (Εβραίους 12:14).

Μα θα σκεφτείς, πως είναι δυνατόν εγώ, ένας απλός άνθρωπος, να είμαι άγιος. Η απάντηση είναι πολύ απλή. Στην κοινή σκέψη, άγιος είναι ο άνθρωπος που έχει πετύχει κάτι πολύ μεγάλο, που έχει τεράστια πίστη, που έχει κάνει θαύματα κλπ. Η αγιότητα δηλαδή εξαρτάται από το επίτευγμα του ανθρώπου.

Στην Αγία Γραφή όμως το αν είναι κάποιος άγιος δεν εξαρτάται από το τι έχει πετύχει αυτός, αλλά τι έχει κάνει ο Θεός. Εξηγώ. Ο κάθε άνθρωπος είναι αμαρτωλός. Γεννιόμαστε έτσι. Ο Χριστός όμως πέθανε για τις δικές μας αμαρτίες. Όποιος λοιπόν δεχθεί συνειδητά τον Χριστό ως Σωτήρα, και αποφασίσει να ζει τη ζωή του σε αρμονία με το θέλημα του Χριστού, οι αμαρτίες του συγχωρούνται όλες! Που σημαίνει ο Θεός δεν σε βλέπει πλέον αμαρτωλό. Είσαι ξεχωρισμένος, είσαι δικός Του, είσαι άγιος. Είσαι παιδί του Θεού. Γι’ αυτό και ο Παύλος τους ονομάζει «αγιασμένους εν Χριστώ Ιησού». Παθητική φωνή. Ο Χριστός μας κάνει άγιους, όχι τα ανθρώπινα επιτευγματα.

Η Δεύτερη Εντολή λέει: «Δεν θα κατασκευάσεις για σένα είδωλα και κανενός είδους ομοίωμα που να αντιπροσωπεύει οτιδήποτε βρίσκεται ψηλά στον ουρανό ή εδώ κάτω στη γη ή μέσα στα νερά, κάτω απ’ τη γη» (Έξοδος 20:4).

Η εντολή απαγορεύει ρητά όχι μόνο την κατασκευή εικόνων για τους αγίους, αλλά και για τους αγγέλους και τον ίδιον τον Χριστό.

Η λατρεία και η προσκύνηση ανήκουν μόνο στον Θεό. Ο Χριστός είπε: «Μόνο τον Κύριο τον Θεό σου θα προσκυνάς και μόνο αυτόν θα λατρεύεις» (Ματθαίο 4:10).

Κάποιοι ξεχωρίζουν τιμητική προσκύνηση και λατρευτική προσκύνηση. Στο Θεό, λένε, δίνουμε λατρευτική προσκύνηση, στους αγίους τιμητική. Ο Χριστός προσδιορίζει ότι και η λατρεία αλλά και η προσκύνηση ανήκουν μόνο στον Θεό.

Ο Χριστός μας δίδαξε να προσευχόμαστε στον Πατέρα Θεό. «Πάτερ ημών» ξεκινάμε την πιο γνωστή προσευχή. Ο Θεός είναι παντοδύναμος, παντογνώστης, και πανταχού παρών. Άρα μπορεί να ακούσει κάθε προσευχή και να απαντήσει κάθε προσευχή. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να το κάνει αυτό.

Μα δεν είναι καλό να προσευχηθούμε στους αγίους για να μεσιτεύσουν για χάρη μας στον Θεό; Όχι. Στη Γραφή ο μόνος που μπορεί να μεσιτεύσει για εμάς είναι ο Ιησούς Χριστός επειδή πέθανε για τις αμαρτίες μας. Όταν προσευχόμαστε στο όνομά Του, ο ουράνιος Πατέρας ακούει. Οι άγιοι δεν έχουν καμία εξουσία ούτε να ακούσουν προσευχές (άλλωστε οι άγιοι στους οποίους προσεύχονται οι άνθρωποι είναι νεκροί!), ούτε να απαντήσουν προσευχές, ούτε να μεσιτεύσουν. Όταν στρεφόμαστε σε αυτούς, είναι σα να γυρνάμε την πλάτη στον Θεό. Προσφέρουμε σε άλλους αυτό που ανήκει στον Θεό.