Στην Παλαιά Διαθήκη η Πεντηκοστή ήταν γιορτή θερισμού. Μεταγενέστερα, έγινε επίσης γιορτή που θυμούνταν τις Δέκα Εντολές που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή στο Όρος Σινά. Ονομαζόταν Σαβουότ στα εβραϊκά και Πεντηκοστή στα ελληνικά επειδή ήταν 50 ημέρες μετά το Πάσχα. Στην Κύπρο την ονομάζουν, Γιορτή του Κατακλυσμού που θυμούνται τον Κατακλυσμό του Νώε.
Στην Καινή Διαθήκη την Πεντηκοστή οι απόστολοι έλαβαν το Άγιο Πνεύμα, γι’ αυτό και η γιορτή ονομάζεται, του Αγίου Πνεύματος.
Έκτοτε η ημέρα της Πεντηκοστής έχει ταυτιστεί με το Άγιο Πνεύμα. Τι σημαίνουν όλα αυτά για εμάς σήμερα;
Καλό είναι να θυμόμαστε κάθε χρόνο την έλευση του Αγίου Πνεύματος. Καλύτερα ακόμη όμως να έχουμε το Άγιο Πνεύμα στη ζωή μας γιατί χωρίς το Άγιο Πνεύμα δεν μπορούμε να ζήσουμε μία καθαρή ζωή. Πως μπορώ να ξέρω αν έχω το Άγιο Πνεύμα στη ζωή μου;
Οι Χαρισματικοί και Πεντηκοστιανοί πιστεύουν ότι αν κάποιος γλωσσολαλεί, τότε έχει το Άγιο Πνεύμα. Είδαμε όμως παραπάνω, καθώς και στις δύο σχετικές μελέτες, ότι αυτή η προσέγγιση είναι παρερμηνεία.
Αν θες να γνωρίζεις αν έχεις το Άγιο Πνεύμα υπάρχουν δύο ενδείξεις/αποδείξεις. Πρώτον, ο Απόστολος Παύλος γράφει στην προς Γαλάτας 5:22-23: «O καρπός, όμως, του Πνεύματος είναι: Αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια· ενάντια στους ανθρώπους αυτού τού είδους δεν υπάρχει νόμος.»
Πως μπορείς να είσαι σίγουρος ότι μία μηλιά είναι μηλιά; Από τον καρπό. Αν δεις μήλα πάνω στο δέντρο, τότε είναι μηλιά.
Το ίδιο συμβαίνει με το Άγιο Πνεύμα. Αν κάποιος έχει το Άγιο Πνεύμα, τότε θα υπάρχει και ο ανάλογος καρπός τον οποίο ο Παύλος περιγράφει με τα εννιά χαρακτηριστικά που είδαμε παραπάνω. Εννιά χαρακτηριστικά, αλλά ένας καρπός. Που σημαίνει ότι όποιος είναι πλήρης Πνεύματος, θα έχει και τα εννιά, όχι το ένα ή τα δύο.
Το κυριότερο από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι η ανιδιοτελής αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο.
Σε αντίθεση με τον καρπό του Πνεύματος, όποιος δεν έχει το Άγιο Πνεύμα, θα έχει τον καρπό της σάρκας.
Ο Παύλος εξηγεί: «είναι δε φανερά τα έργα τής σάρκας· τα οποία είναι: Μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρία, φαρμακεία, έχθρες, φιλονικίες, ζηλοτυπίες, θυμοί, διαπληκτισμοί, διχοστασίες, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθες, γλεντοκόπια, και τα παρόμοια μ’ αυτά· για τα οποία σας λέω από πριν, όπως και σας είχα προείπει, ότι εκείνοι που τα πράττουν αυτά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσουν» (Γαλάτας 5:19-21).
Αν ξυπνάς το πρωί και σκέφτεσαι που θα μεθύσεις το βράδυ, ποιον ή ποιαν θα αποπλανήσεις, ποιους θα κακολογήσεις, με ποιον θα μαλώσεις, τότε να ξέρεις ότι δεν σε οδηγεί το Άγιο Πνεύμα.
Υπάρχει και μία παραπλήσια διάσταση στο θέμα. Ο Θεός κάποτε έδωσε την υπόσχεση ότι θα γράψει το νόμο Του, τις Δέκα Εντολές στις καρδιές των ανθρώπων που Τον αγαπούν: «Ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει o Κύριος, θα βάλω τον νόμο μου στα ενδόμυχά τους, και θα τον γράψω στις καρδιές τους· και θα είμαι Θεός τους, και αυτοί θα είναι λαός μου» (Ιερεμίας 31:33).
Ποια η διαφορά αν ο Δεκάλογος είναι γραμμένος στις πέτρινες πλάκες ή στην καρδιά; Οι πέτρινες πλάκες μας λένε το σωστό και το λάθος. Αλλά η καρδιά μας μπορεί να επιθυμεί κάτι άλλο. Όταν όμως ο νόμος του Θεού γραφτεί στην καρδιά, τότε οι επιθυμίες της καρδιάς έρχονται σε αρμονία με τις Δέκα Εντολές.
Στην αρχαία Κόρινθο, υπήρχαν πολλοί που αμφισβητούσαν ότι ο Παύλος ήταν απόστολος, και του ζητούσαν συστατικές επιστολές.
Τι απάντησε ο Παύλος; «Εσείς [οι πιστοί στην Κόρινθο] είστε η επιστολή μας, καταγραμμένη μέσα στις καρδιές μας, που γνωρίζεται και διαβάζεται από όλους τούς ανθρώπους· και φανερώνεστε ότι είστε επιστολή τού Χριστού, που έγινε με τη διακονία μας, καταγραμμένη όχι με μελάνη, αλλά με το Πνεύμα τού ζωντανού Θεού, όχι σε πέτρινες πλάκες, αλλά σε… πλάκες της καρδιάς» (Β’ Κορινθίους 3:2-3).
Αλλαγμένες ζωές
Ο Παύλος εξηγεί ότι η μόνη συστατική επιστολή που έχει ανάγκη είναι οι αλλαγμένες ζωές των Κορίνθιων. Πριν πιστέψουν ζούσαν σε κάθε λογής αμαρτία. Υπήρχε ο νόμος στις πέτρινες πλάκες, αλλά όχι στην καρδιά τους, και έτσι έκαναν ότι επιθυμούσε η αμαρτωλή τους σάρκα. Όταν όμως πίστεψαν, ο Θεός έγραψε το νόμο στην καρδιά τους και πλέον οι επιθυμίες της καρδιάς και η ζωής τους ήταν σε αρμονία με το νόμο του Θεού.
Και αυτή η εναρμόνιση με το νόμο του Θεού, ήταν αποτέλεσμα του Αγίου Πνεύματος: «καταγραμμένη όχι με μελάνη, αλλά με το Πνεύμα τού ζωντανού Θεού».
Έργο λοιπόν του Πνεύματος είναι να φέρει τον πιστό σε αρμονία με το νόμο του Θεού. Γι’ αυτό και ο Παύλος αναφωνεί ότι ενάντια σε αυτούς που έχουν τον καρπό του Πνεύματος «δεν υπάρχει νόμος». Η ζωή έχει έρθει σε αρμονία με το νόμο.
Δύο απλές προϋποθέσεις. Πρώτον: «Εμείς είμαστε μάρτυρές του για τούτα τα λόγια, και ακόμα το Πνεύμα το Άγιο, που ο Θεός έδωσε σε όσους πειθαρχούν σ’ αυτόν» (Πράξεις 5:32). Ο Θεός δίνει το Πνεύμα Του σε αυτούς που πειθαρχούν σε Αυτόν. Άνθρωποι που συνειδητά επιλέγουν την ασωτία, δεν θα λάβουν το Άγιο Πνεύμα.
Δεύτερον: Ο Χριστός είπε: «Αν, λοιπόν, εσείς που είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας ο ουράνιος θα δώσει Πνεύμα άγιο σ’ εκείνους που ζητούν απ’ αυτόν;» (Λουκά 11:13). Αν θέλεις το Άγιο Πνεύμα, απλά ζήτα καθημερινά από τον ουράνιο Πατέρα, όπως ένα παιδί ζητά κάτι από τους γονείς του.
