Η ζωή του Χριστού από τη Ναζαρέτ
Η ζωή του Χριστού – η γέννηση
Γέννηση Ιησού Χριστού
Ο Ιησούς γεννήθηκε το 4 π.Χ. Αυτό το γνωρίζουμε από τρεις υπολογισμούς. Πρώτο, ο Ηρώδης πέθανε κατά πάσα πιθανότητα στο τέλος του 4 π.Χ. Ο Χριστός γεννήθηκε λίγο νωρίτερα.
Δεύτερο, σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Λουκά, ο Χριστός βαπτίστηκε στα 30 Του, το 15ο έτος της διακυβέρνησης του Τιβέριου Καίσαρα, δηλαδή το 27 μ.Χ. Αν αφαιρέσουμε 30 χρόνια από 27 μ.Χ. φτάνουμε στο 4 π.Χ. (όχι στο 3 π.Χ. καθώς στην αλλαγή π.Χ. σε μ.Χ. δεν υπάρχει έτος 0 οπότε πάμε κατευθείαν από το 1 π.Χ. το 1 μ.Χ.).
Τρίτο και σημαντικότερο, σύμφωνα με την πιο εντυπωσιακή και με απόλυτη ακρίβεια προφητεία για τον Χριστό, ο Ιησούς Χριστός πράγματι έγινε 30 χρονών το 27 μ.Χ.
Η Γραφή δεν αναφέρει συγκεκριμένα ποιο μήνα γεννήθηκε ο Χριστός. Από διάφορες ενδείξεις όμως συμπεραίνουμε ότι μάλλον γεννήθηκε φθινόπωρο.
Στη Βηθλεέμ
Το όνομά Του
Ονόματα Ιησού Χριστού
Το όνομα του Χριστού ήταν Ιησούς. Ιησούς σημαίνει «ο Ιεχωβά σώζει». Του δόθηκε αυτό το όνομα επειδή ο Χριστός θα έσωζε (και έσωσε) την ανθρωπότητα από την αμαρτία.
Το «Χριστός» αν και το χρησιμοποιούμε αναφερόμενοι σε Αυτόν ως όνομα, είναι περισσότερο τίτλος παρά όνομα. Σημαίνει «Χρισμένος». Χρισμένος ονομάζονταν αυτός που είχε χρισθεί με λάδι ελιάς. Στη Γραφή χρίζονταν οι βασιλιάδες, οι ιερείς, και οι προφήτες.
Το λάδι ελιάς συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα που πρέπει να έχεις όποιος έχει θέση ηγεσίας (αλλά και ο κάθε Χριστιανός). Ο Ιησούς ήταν ο κατεξοχήν Χρισμένος. Τον έχρισε ο ίδιος ο Θεός στέλνοντας Του το Άγιο Πνεύμα σε μορφή περιστεριού όταν βαπτίσθηκε. Ο Ιησούς λοιπόν είναι «Ο Χρισμένος,» ο Χριστός δηλαδή.
Εκτός από το Χριστός, ο Ιησούς αναφέρεται και με αρκετά άλλα ονόματα και τίτλους το καθένα από τα οποία δείχνει κάποια ιδιότητά Του, όπως Εμμανουήλ, Υιός του Θεού, Υιός του Ανθρώπου, το Α και το Ω, η Αρχή και το Τέλος, Πρωτότοκος εκ των Νεκρών και πολλά άλλα.
Η ζωή του Χριστού – τα παιδικά Του χρόνια
Ο Ιησούς Χριστός στο Ναό
Ελάχιστα γνωρίζουμε για τα παιδικά Του χρόνια. Στα 12 πήγε στο ναό όπου εξέπληξε τους διδασκάλους με την γνώση και τη σοφία Του. Επίσης οι γονείς του τον έχασαν για τρεις ημέρες. Η ηλικία των 12 θεωρούταν ηλικία ενηλικίωσης για τα αγόρια, εξ ου ίσως και η επίσκεψη στο ναό.
Διάφορες παραδόσεις ότι ζωντάνεψε πήλινα πουλάκια, ή άλλα συναφή δεν έχουν καμία τεκμηρίωση στην Αγία Γραφή.
Μέχρι τα 30 Του δούλευε στο εργαστήριο του Ιωσήφ. Στο Μάρκο 6:3 ονομάζεται «τέκτων» που δείχνει ότι κατείχε την τέχνη, ήταν ειδικευμένος. Στα αρχαία η λέξη «τέκτων» μπορεί να αναφέρεται είτε σε ξυλουργό, είτε σε άτομο που δούλευε την πέτρα, είτε σε άλλες τέχνες.
Η βάπτιση
Η Βάπτιση του Ιησού Χριστού
Ο Χριστός βαπτίστηκε σε ηλικία 30 χρονών στον ποταμό Ιορδάνη, μάλλον το έτος 27 μ.Χ. Τον βάπτιση ο ξάδελφός Του και κατά έξι μήνες μεγαλύτερός Του, Ιωάννης ο επονομαζόμενος Βαπτιστής (επειδή βάπτιζε) ή Πρόδρομος (επειδή ήρθε για να προετοιμάσει τον δρόμο για τον Χριστό).
Με τη βάπτισή Του ο Χριστός άφησε παράδειγμα για εμάς. Πράγματι στη Γραφή διαβάζουμε: «Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί· όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί» (Μάρκο 16:16).
Ο Χριστός βέβαια δε χρειαζόταν βάπτιση, όπως παραδέχθηκε και ο Ιωάννης, αλλά το έκανε για να μας αφήσει παράδειγμα. Για να βαπτιστεί κάποιος πρέπει να γνωρίζει τι κάνει. Νοείται ότι το βρέφος δεν καταλαβαίνει οπότε και το νηπιοβάτισμα δεν υπάρχει στην Αγία Γραφή.
Δημόσια διακονία
Η σταύρωση του Χριστού
Η Σταύρωση του Ιησού Χριστού
Μετά 3 ½ χρόνια διακονίας συνέλαβαν τον Χριστό. Οι κατηγορίες ήταν συγκεχυμένες και αβάσιμες. Το κατεστημένο της Ιερουσαλήμ Τον θεωρούσε απειλή και έτσι έψαχναν δικαιολογία για να Τον θανατώσουν.
Οι Ιουδαίοι δεν είχαν δικαίωμα να επιβάλλουν θανατική ποινή οπότε Τον κατηγόρησαν μπροστά στο Ρωμαίο κυβερνήτη τον Πόντιο Πιλάτο ότι παρεμπόδιζε τους φόρους και ήθελε να γίνει βασιλιάς. Αυτός αν και κατάλαβε ότι οι κατηγορίες δεν ευσταθούσαν, ενέδωσε στις απαιτήσεις των Ιουδαίων και διέταξε τη σταύρωση.
Τον σταύρωσαν Παρασκευή πρωί γύρω στις 9:00 και πέθανε το απόγευμα γύρω στις 3:00.
Ο τάφος του Ιησού Χριστού
Τάφος Ιησού Χριστού
Το σώμα Του το έβαλαν σε έναν τάφο λαξεμένο στο βράχο ο οποίος ανήκε στον Ιωσήφ από την Αριμαθαία. Ο τάφος δεν είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν. Τον έβαλαν πριν τη δύση του ηλίου καθώς με τη δύση ξεκινάει το Σάββατο το οποίο ήταν και είναι ημέρα ανάπαυσης.
Μια ομάδα γυναίκες που Τον ακολουθούσαν στη διακονία Του πρόλαβε και αγόρασε μύρα πριν τη δύση του ηλίου για να αλείψουν το σώμα Του. Αλλά επειδή κόντευε να δύσει ο ήλιος αποφάσισαν να περιμένουν για μετά το Σάββατο.
Οι Ιουδαίοι ζήτησαν και έβαλαν φρουρά στρατιωτών να φυλάει τον τάφο μήπως και οι μαθητές κλέψουν το σώμα. Η Γραφή δεν αναφέρει πόσοι φρουροί ήταν. Αν κρίνουμε όμως ότι λίγο αργότερα 16 στρατιώτες φρουρούσαν τον Πέτρο μέσα στη φυλακή, σίγουρα οι στρατιώτες που φυλούσαν το σώμα του Χριστού σε ένα δημόσιο και προσβάσιμο χώρο ήταν πολλοί περισσότεροι, ίσως και 100.
Η ανάσταση του Χριστού
Ανάσταση Ιησού Χριστού
Η ζωή του Χριστού δεν τελείωσε με το θάνατό Του. Νωρίς την Κυριακή το πρωί πήγαν λοιπόν στον τάφο και αναρωτιούνταν ποιος θα κυλίσει τη πέτρα που έκλεινε την είσοδο. Όταν έφτασαν την είδαν κυλισμένη και το σώμα έλειπε. Ο Ιησούς Χριστός είχε αναστηθεί! Την ίδια ημέρα ο Χριστός εμφανίστηκε στη Μαρία τη Μαγδαληνή, σε δύο μαθητές στο δρόμο προς την Εμμαούς. Αργότερα εμφανίστηκε στους μαθητές.
Μέχρι την ανάληψη εμφανίστηκε σε 500 και πλέον άτομα.
Η ανάληψη του Χριστού
Η Ανάληψη του Ιησού Χριστού
Μετά την ανάσταση ο Χριστός έμεινε σαράντα ημέρες στη γη, εμφανιζόμενους κατά περίπτωση στους μαθητές και σε άλλα άτομα.
Έπειτα ενώπιον πολλών αναλήφθηκε σωματικά στον ουρανό όπου και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα.
Στον ουρανό ο Χριστός κάθισε στα δεξιά του Πατέρα. Εκεί είναι ιερέας και μεσίτη μας: «Επειδή, ένας Θεός υπάρχει, ένας είναι και ο μεσίτης ανάμεσα σε Θεό και ανθρώπους, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός» (Α’ Τιμοθέου 2:5). Γι’ αυτό το λόγο δεν χρειαζόμαστε πλέον ούτε ιερείς, ούτε άλλους μεσίτες. Ιερέας και Μεσίτης είναι ο Χριστός!
