Θα ξαναχτιστεί ο ναός;

 

Απεικόνιση του ναού του Σολομώντα

Απεικόνιση του ναού του Σολομώντα

Σε προηγούμενο άρθρο κάναμε μία σύντομη αναδρομή στην ιστορία του ναού της Ιερουσαλήμ. Από το 1967 που η Ιερουσαλήμ κατακτήθηκε από το κράτος του Ισραήλ και έπειτα, πολλοί Εβραίοι πιστεύουν ότι έφτασε η ώρα να ξαναχτιστεί ο ναός. Μάλιστα, κάποιες αποφασισμένες ομάδες εργάζονται για να επανιδρύσουν το ιερατείο και να ξαναφτιάξουν τα διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν στις τελετές του ναού.

Και Χριστιανοί

Αλλά δεν είναι μόνο Εβραίοι που περιμένουν την ανοικοδόμηση του ναού. Πολλοί Χριστιανοί πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο είναι προφητευμένο στην Αγία Γραφή. Και ότι η ανοικοδόμηση πρέπει να γίνει για να μπορέσει να γίνει και η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Προφητεύει η Αγία Γραφή κάτι τέτοιο;

Η απάντηση είναι όχι!

Σκιά

Η προς Εβραίους επιστολή γράφτηκε σχεδόν 2.000 χρόνια πριν, προς μία ομάδα Ιουδαίων που αν και είχαν πιστέψει στον Χριστό, επιθυμούσαν ακόμη να προσφέρουν θυσίες στο ναό της Ιερουσαλήμ και να στηρίζουν το ιερατείο και τις τελετουργίες του ναού.

Σε αυτούς λοιπόν ο συγγραφέας εξηγεί ότι ο ναός, οι ιερείς, οι θυσίες και άλλες τελετές που γίνονταν εκεί, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μία σκιά: «οι οποίοι [ιερείς στο ναό της Ιερουσαλήμ] λειτουργούν ως υπόδειγμα και σκιά των επουρανίων» (προς Εβραίους 8:5). Ο μόνος πραγματικός αρχιερέας είναι ο Χριστός (προς Εβραίους 5:1, 5). Η μόνη πραγματική θυσία που μπορεί να καθαρίσει την ανθρώπινη αμαρτία είναι η θυσία του Χριστού (προς Εβραίους 9:28). Και ο πραγματικός ναός, είναι ο ναός του Θεού στον ουρανό (προς Εβραίους 8:1).

Ο ναός στη γη, οι ιερείς, και οι θυσίες και τελετές ήταν μία σκιά. Ένα παράδειγμα που θέσπισε ο Θεός για να δείχνει προς την ιερωσύνη και τη θυσία του Χριστού. Η θυσία του Χριστού είναι η πραγματικότητα, οι θυσίες στο ναό της Ιερουσαλήμ ήταν η σκιά. Γι αυτό ακριβώς το λόγο, όταν πέθανε ο Χριστός στο σταυρό, το καταπέτασμα του ναού σκίστηκε από πάνω μέχρι κάτω (Ματθαίο 27:51), δείχνοντας έτσι ότι ο ναός και οι τελετουργίες του είχαν πάψει πλέον να έχουν ισχύ.

Απάρνηση του Χριστού;

Ο συγγραφέας της επιστολής μάλιστα προειδοποιεί ότι αυτοί που ενώ μεν πίστεψαν στον Χριστού επιθυμούν να επιστρέψουν πάλι στις θυσίες των ζώων, είναι σα να ξανασταυρώνουν τον Χριστό: «Είναι αδύνατον να τους ανακαινίζει κανείς ξανά σε μετάνοια, ανασταυρώνοντας για τον εαυτό τους τον Υιό τού Θεού, και καταντροπιάζοντας» (προς Εβραίους 6:6).

Ουσιαστικά είναι σα να αφήνουν την πραγματικότητα για να επιστρέφουν στις σκιές.

Οι Χριστιανοί που θέλουν να ξαναχτιστεί ο ναός και να ξαναρχίσουν οι θυσίες απαντούν ότι οι θυσίες δεν θα είναι για άφεση αμαρτιών αλλά ως ενθύμηση της θυσίας του Χριστού. Κάτι τέτοιο όμως δεν ευσταθεί. Τη θυσία του Χριστού τη θυμόμαστε μέσω της Θείας Κοινωνίας (Α’ Κορινθίους 11:26) όχι μέσω ενός ανοικοδομημένου ναού.

Πλησίον αφανισμού

Ο συγγραφέας μάλιστα της προς Εβραίους δεν λέει μόνο ότι οι θυσίες και η ιεροσύνη του ναού έχουν πάψει να έχουν ουσία, αλλά και ότι τότε (γύρω στο 65 μ.Χ.) ήταν «πλησίον αφανισμού». «Αφανισμός» νοεί κάτι που παύει να υφίσταται και δεν ξαναεμφανίζεται. Άρα λοιπόν, σύμφωνα με την προς Εβραίους επιστολή, ο ναός της Ιερουσαλήμ δεν θα ξαναχτιστεί.

Μα δεν προφητεύει η Αγία Γραφή την ανοικοδόμηση του ναού;

Όχι. Αυτοί που πιστεύουν το αντίθετο χρησιμοποιούν κυρίως τρεις περικοπές της Αγίας Γραφής.

Ιεζεκιλή 42-48

Η πρώτη βρίσκεται στον Ιεζεκιήλ 42-48 όπου περιγράφεται ένας επίγειος ναός που ποτέ δεν χτίστηκε. Άρα, συμπεραίνουν κάποιοι, θα πρέπει να είναι μελλοντικός ναός. Λάθος. Ο ναός του Ιεζεκιήλ ήταν ο ναός που θα έχτιζαν οι Ιουδαίοι που γύρισαν από τη Βαβυλώνα το 539 π.Χ. αν είχαν φανεί πιστοί. Η διστακτικότητα τους όμως και η έλλειψη ζήλου είχε ως αποτέλεσμα ο ναός που χτίστηκε να είναι πολύ πιο ταπεινός. Τα προφητικά λόγια λοιπόν του Ιεζεκιήλ, όπως και πολλές άλλες, ήταν προφητεία η εκπλήρωση της οποίας ήταν υπό όρους.

Β’ Θεσσαλονικείς 2:4

Η δεύτερη περικοπή είναι στη Β’ Θεσσαλονικείς 2:4, όπου ο απόστολος Παύλος περιγράφει τον αντίχριστο («άνθρωπο της ανομίας») ο οποίος θα καθόταν μέσα «στο ναό του Θεού» παριστάνοντας το Θεό. Να λοιπόν μία προφητεία ότι ο ναός της Ιερουσαλήμ θα ανοικοδομηθεί, σωστά; Όχι.

Μία απλή αναδρομή στα γραπτά του αποστόλου Παύλου δείχνει ότι πουθενά ο Παύλος δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «ναός» για το ναό της Ιερουσαλήμ. Το ναό της Ιερουσαλήμ τον ονομάζει «ιερό». Στα γραπτά του αποστόλου Παύλου η λέξη «ναός» αναφέρεται αποκλειστικά στους πιστούς είτε ατομικά, είτε συλλογικά: «Δεν ξέρετε ότι είστε ναός τού Θεού, και το Πνεύμα τού Θεού κατοικεί μέσα σας;» (Α’ Κορινθίους 3:16, δες επίσης Α’ Κορινθίους 3:17, 6:19, Β’ Κορινθίους 6:16, Εφεσίους 2:21). «Ναός» θα πει ο χώρος στον οποίο κατοικεί ο Θεός. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, ο Θεός δεν κατοικεί πλέον στην Ιερουσαλήμ (Ιωάννης 4:21) αλλά στις καρδιές των πιστών. Ο κάθε πιστός και όλοι μαζί είμαστε λοιπόν «ναός του Θεού».

Όταν ο Παύλος γράφει ότι ο «άνθρωπος της ανομίας» θα καθόταν στο ναό του Θεού, σημαίνει ότι ο αντίχριστος δεν θα ήταν άθεος, ή αντιχριστιανός, αλλά αντίθετα θα έβγαινε μέσα από τα σπλάχνα της εκκλησίας, όπως ακριβώς και έγινε (δες το άρθρο μας, για το ποιος είναι ο αντίχριστος).

Δανιήλ 9:24-27

Η τρίτη περικοπή που χρησιμοποιούν αυτοί που θέλουν να δουν το ναό να ξαναχτιστεί βρίσκεται στην προφητεία του Δανιήλ 9:24-27. Εκεί ο Δανιήλ λέει ότι στη μέση της τελευταίας επταετίας της προφητείας θα έπαυε η θυσία. Άρα λοιπόν, για να υπάρχουν θυσίες που θα πάψουν θα πρέπει να υπάρχει και ναός, γιατί οι θυσίες γίνονται στο ναό, σωστά; Σωστά!

Μόνο που αυτή η προφητεία δεν αναφέρεται στις έσχατες ημέρες όπως πολλοί λανθασμένα νομίζουν, αλλά στην εποχή του Χριστού. Μάλιστα, ολόκληρη η προφητεία είχε διάρκεια 490 χρόνια. Ξεκίνησε το 457 π.Χ. και τελείωσε το 34 μ.Χ. Στη μέση της τελευταίας επταετίας, δηλαδή την άνοιξη του 31 μ.Χ., πράγματι οι θυσίες έλαβαν τέλος (στα μάτια του Θεού τουλάχιστον) γιατί τότε ακριβώς πέθανε ο Χριστός στο σταυρό, σκίστηκε το καταπέτασμα του ναού, και ο ναός και οι θυσίες, η σκιά που προσέβλεπε στον Χριστό, όπως είπαμε παραπάνω, έπαψαν να έχουν σημασία.

Θα ξαναχτιστεί ο ναός στην Ιερουσαλήμ;

Αν πάρουμε τα περί αφανισμού που διαβάσαμε στην προς Εβραίους επιστολή θα πρέπει να πούμε όχι. Η ανοικοδόμηση του ναού και η επανέναρξη των θυσιών θα ήταν μία έμπρακτη άρνηση της θυσίας του Χριστού, μία προσβολή ενάντια στον Υιό του Θεού. Δε νομίζω ο Θεός να επιτρέψει κάτι τέτοιο. Αλλά ακόμη και αν ξαναχτιστεί ναός στην Ιερουσαλήμ, δεν θα είναι «ναός του Θεού» για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Οι Εβραίοι ελπίζουν να τον ξαναχτίσουν. Καθώς δεν πιστεύουν στον Χριστό και δεν αποδέχονται την Καινή Διαθήκη, ο ζήλος τους, αν και λανθασμένος είναι εν μέρει κατανοητός.

Επίλογος

Οι Χριστιανοί όμως ποτέ δεν πρέπει να κάνουν το λάθος να πιστέψουν, να ελπίσουν, ή και να ενθαρρύνουν την ανοικοδόμηση του ναού. Η Αγία Γραφή δεν το ζητάει. Ο Θεός δεν το θέλει. Για τον Χριστιανό ο πραγματικός ναός είναι στον ουρανό. Ο μόνος άξιος ιερέας είναι ο Χριστός, η μόνη θυσία που καθαρίζει από την αμαρτία είναι η θυσία του Χριστού. Όλα τα άλλα είναι σκιά που ήρθαν, παρήλθαν, και δεν χρειάζεται να ξαναέρθουν.

Ο Θεός να σε ευλογεί!

Πες μας τη γνώμη σου για αυτό το άρθρο.